ปรับตัวก่อนเป็นทาสหุ่นยนต์

ฉบับที่แล้วเราพูดถึงสังคม 5.0 คือ สังคมที่มีการเชื่อมต่อกันด้วยเทคโนโลยี โลกไซเบอร์และโลกทางกายภาพ โดยมีสารสนเทศเป็นพื้นฐานพร้อมทั้ง ปัญญาประดิษฐ์และหุ่นยนต์ เป็นปัจจัยขับเคลื่อนเร่งกระบวนการทุกอย่างให้ไปอย่างรวดเร็ว

ขณะเดียวกัน คนยุค 2019 เกิดมาอยู่กับโลกที่มีเทคโนโลยี ผูกติดกับร่างกาย เติบโตพร้อมกับหุ่นยนต์เด็กเหล่านี้ไม่เคยรู้จักวิธีการใช้เทคโนโลยีมาก่อน แต่เขาเห็นจากสภาพแวดล้อมรอบตัวและจดจำมาใช้ตามจึงทำให้เด็กสมัยนี้ซึมซับและสามารถเล่นมือถือท่องโลกอินเตอร์เน็ตได้ด้วยตัวเอง โดยที่พ่อแม่ไม่ต้องสอน

ฉะนั้นคนทำางานในปี 2019 ต้องมีการปรับตัวเองให้มากขึ้น ไม่ใช่เพราะเด็กยุคใหม่จะเข้ามาแย่งชิงตำาแหน่งงาน แต่จะเป็นหุ่นยนต์ที่เข้ามาทำางานแทน ซึ่งตอนนี้มีให้เห็นอยู่ชัดเจนแล้วว่าหุ่นยนต์สามารถทำาอะไรได้บ้าง ยิ่งเวลาผ่านไปหุ่นยนต์ก็ยิ่งฉลาดมากขึ้น จากที่พูดไม่ได้ก็พูดได้ เดินเสิร์ฟอาหารถึงโต๊ะ ออกมาประกาศข่าวผ่านหน้าทีวี และรับคำาสั่งอื่นๆ ได้อย่างรวดเร็ว คล่องแคล่ว แถมไม่มีวันเหนื่อย

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่มนุษย์ได้เปรียบกว่าหุ่นยนต์คือ มนุษย์มีความรู้สึก หุ่นยนต์ไม่มีความรู้สึก และในความเป็นจริงหุ่นยนต์เกิดมาได้เพราะมนุษย์คือ ‘ผู้สร้างหุ่นยนต์’ เราจึงต้องปรับเปลี่ยนและเพิ่มทักษะเพื่อควบคุมการทำางานของหุ่นยนต์ อย่าปล่อยให้หุ่นยนต์เข้ามาควบคุมการทำางานของเรา