ในปีคริสต์ศักราชใหม่ เห็นได้ชัดเจนว่าสภาพแวดล้อมเข้าสู่ยุคที่เทคโนโลยีเข้ามามีผลกระทบต่อชีวิตประจำวันมากขึ้น ดูง่ายๆ จากการใช้โทรศัพท์มือถือที่กลายเป็นสิ่งของจำเป็นในปัจจัยที่ 5 และเป็นสิ่งที่ทุกคนทุกเพศทุกวัยต้องพกติดตัวตลอดเวลา ทุกวันนี้คนเราลืมกระเป๋าสตางค์ยังไม่เท่ากับลืมมือถือ มีมือถือแต่ไม่มีอินเตอร์เน็ตก็ไม่ต่างอะไรกับการอยู่คนเดียว เพราะสิ่งที่ตามมาก็คือ ความลำบากในการติดต่อสื่อสาร การทำธุรกิจ และอื่นๆ อีกมากมาย ในเมื่อเรื่องของเทคโนโลยีเข้ามาถึงตัวเราแล้ว เราก็ไม่อาจจะหลบหลีกได้อีกต่อไป แต่เราจะอยู่กับเทคโนโลยีอย่างไร นี่ล่ะคือจุดสำคัญ

ยุคไทยแลนด์ 4.0 ผู้คนเริ่มพูดถึงการทำธุรกิจแบบดิจิทัลทรานฟอร์มเมชั่น หลายองค์กรได้ให้ความสนใจและเริ่มปรับตัวรับกระแสเศรษฐกิจดิจิทัล ทุกครั้งของการปรับเปลี่ยนไม่ว่าอะไรก็ตามเรามักจะเจอกับปัญหาและอุปสรรค เพราะมันเป็นสิ่งที่เราไม่รู้ ดังนั้นหากรากฐานขององค์กรยังไม่แน่นพอ ก็อาจจะเจอปัญหากับอุปสรรคที่ทำให้ท้อถอย แต่ถ้าปรับปรุงพื้นฐานองค์กรใหม่ และค่อยๆ จัดการให้เข้ากับสถานการณ์ปัจจุบัน เราก็ยังเจอกับคำว่า “ปัญหา” แต่มันเป็นปัญหาใหม่ที่เราจะสามารถจัดการได้ โดยไม่กระทบกับฐานองค์กรมากหนัก

มองให้เห็นภาพง่ายขึ้น องค์กรก็เปรียบเสมือนกับบ้านที่ต้องลงเสาเข็มให้แข็งแรง แม้จะเจอพายุหรือแผ่นดินไหว ก็ไม่อาจจะล้มลงได้ง่าย